Osoby niewidzące i słabowidzące.

Mapy stanowią istotne wsparcie w orientacji przestrzennej oraz budowaniu poprawnej wyobraźni przestrzennej, niezbędnej do bezpiecznego i niezależnego funkcjonowania.
Dzięki mapom rośnie poziom wiedzy o Polsce, Europie i świecie, co pozwala niwelować  lukę między osobami z niepełnosprawnością wzroku oraz widzącymi, wzmacniają/podnoszą ich pozycję społeczną oraz dają im szansę na lepsze relacje z widzącymi.
Mapy wspierają proces edukacji w szkole, na przedmiotach takich jak geografia czy historia.

1957 – ceratowa mapa Polski, była pierwszą mapą dotykową wydrukowaną w Polsce. Jej pojawienie się ustanowiło dwie zasady tworzenia map tego typu: rzeki rysowane były nieprzerywaną linią a granice państwa linią kropkowaną.

Następnie w 1983 – Główny Urząd Geodezji i Kartografii rozpoczął współpracę z Polskim Związkiem Niewidomych celem produkcji serii map w technologii próżniowo-termicznej.

Mapa – Bliżej Skarbów Kultury w Polsce

 

Mapy są dostępne jednocześnie dla osób niewidzących i słabowidzących (nie ma konieczności tworzenia odrębnych map dla tych dwóch grup).
Umożliwiają współpracę miedzy uczniami z niepełnosprawnością wzroku a ich widzącymi nauczycielami czy rodzicami.
Mogą być używane samodzielnie przez osoby z niepełnosprawnością wzroku dzięki uniwersalnym regułom i zasadom ich tworzenia.
Powstająw wynikiu dialogu – współpracy między twórcami map a ich odbiorcami.

 

By użycie map było skuteczne, rekomendujemy stosowanie następujących zasad:

Prawy górny róg każdej mapy jest przycięty, co pomaga w zidentyfikowaniu właściwego ułożenia mapy.
Nazwy są skracane oraz tworzone właściwym kluczem np:miasta – mają dwuliterowy skrót
rzeki i jeziora – mają jednoliterowy skrót
 

Fundacja Polskich Niewidomych i Słabowidzących „Trakt”
Al. Bohaterów Września 9 lok. 104
00-973 Warszawa
tel. 22 576 18 79
fax: 22 576 18 78

fundacja@trakt.org.pl
www.trakt.org.pl

 
Źródło:
Olczyk, M., (2014), Zasady opracowania map dotykowych dla osób niewidomych i słabowidzących